Van Le Puy-en-Velay naar St. Côme d' Olt.
Door: hennyenleo
Blijf op de hoogte en volg Henny en Leo
22 September 2011 | Frankrijk, Saint-Côme-d'Olt
Vandaag kijken wij terug op de laatste 3 weken. We wandelen nu regelmatig over GR-paden. (Grand Randonee = lange afstandwandelpaden) Prachtige paden, maar ook met pittige gedeelten. Vooral als er geklommen en gedaald moet worden, Op een van deze dagen ontmoeten wij "Jules", die vanuit Puy-en-Velay naar Tours loopt. Hij is blij mede-wandelaars te ontmoeten, want die is hij nog niet tegengekomen. "Jules", inwoner van Monaco, is vorig jaar naar Santiago gelopen en vond dat de mooiste ervaring die hem ooit is overkomen. Met zo’n uitspraak kan je niet anders dan je weg met goede moed vervolgen richting Santiago.
In Noirétable nemen we een paar extra rustdagen, om de pijnlijke voet van Henny wat rust te gunnen. We bezoeken een aardige dokter, die haar adviseert om ook een foto van haar voet te laten maken. Deze aardige dokter spreekt geen Engels, maar de vrouw van het plaatselijke VVV-kantoor spreekt goed Engels. Na het consult bij de dokter wordt om 16.00 uur die middag het consult in het VVV-kantoor voortgezet en wordt het verhaal van de dokter via de vrouw van het VVV-kantoor in het Engels doorgegeven. Ook wordt meteen een afspraak bij de afd. radiologie geregeld. De volgende ochtend vroeg op pad voor de foto en na 2 uur wachten blijkt dat er niets gebroken is. Wat een opluchting!!
Een van de volgende dagen komen wij langs een klooster(Notre Dame Hermitage), waar wij een stempel krijgen in ons pelgrimspaspoort. Op een vrije dag maken wij een ritje in de omgeving van onze standplaats en komen in een leuk klein dorpje, waar het jaarlijkse petanque-concours wordt gehouden. Erg gezellig. Wie niet aan het spel meedoet zit aan de wijn of achter een bordje met lekkere hapjes.
Op 6 sept. om precies 11.11 uur hebben wij 1000 km gelopen vanaf Woudenberg. Een moment staan wij daarbij stil en maken 2 foto’s.
Vandaag 10 september wandelen wij naar Le-Puy-en-Velay. Na de laatste berg doemt de rots op, waarop de beroemde kapel staat. Op Henny’s afscheidsdag moesten wij in Erwins klas die kapel boetseren. Bijzonder om er nu zo dichtbij te zijn. In de kathedraal halen wij ook nog een mooi stempel in ons pelgrimspaspoort.
Hiermee sluiten wij een belangrijk deel van onze tocht af en beginnen nu aan een nieuw gedeelte, die richting de Pyreneëen gaat.
Kamperen in het tentje bevalt ons uitstekend. Wij slapen "buiten"-gewoon goed.
Vanaf nu lopen wij de GR 65 vanaf Puy-en-Velay naar Saint-Jean-Pied-de-Port aan de voet van de Pyreneëen. Deze morgen is bij de aanlooproute naar de GR al duidelijk te zien dat wij niet meer de enige "pelgrims" zijn. De meeste pelgrims beginnen in Le-Puy-en-Velay aan hun avontuur en sprinten ons al snel voorbij. Maar niet voor lang. Zij overschatten zichzelf en wij merken al gauw dat wij meer kilometers in de benen hebben dan al die anderen. Al gauw zitten wij in de "kopgroep". Wij kijken onze ogen uit in dit landschap en de voorzieningen onderweg zijn vele malen beter dan wij tot nog toe hebben gehad. Watertapplaatsten om de camelback (bij) te vullen, toiletten en zelf kleine uitspanninkjes, waar je wat kan eten en drinken. Wij ontmoeten een stel (hij Nederlander en zij Finse) die elkaar vorig jaar hebben leren kennen bij hun wandeling vanaf Roncesvalles (1e etappeplaats in Spanje) naar Santiago. Een aardig eind met hen meegelopen en hen een Bon Camino gewenst! Bij een van onze afdalingen liepen wij achter een groepje pelgrims aan en de laatste man viel met zijn zware rugzak over een omgevallen boom, die over het pad ligt. Leo hielp hem weer op de been en dat is best een zware klus om een liggend persoon met zware rugzak omhoog te hijsen. De dagen daarna wisselende tochten gelopen met behoorlijke beklimmingen en afdalingen. Daarbij moet je denken dat door de regenval de grond is weggespoeld en dat je over stenen omhoog moet klimmen en ook moet dalen. Een heftige klus, waarbij Henny's voet weer ging opspelen. Bij elke stap die zij zet voelt zij pijn in haar rechtervoet. We lopen nog een paar dagen door een prachtige streek van de Aubrac. Een hoogland genaamd "Monts de la Margeride". Wij besluiten om nog een keer een arts te bezoeken. Henny neemt alvast een paar dagen rust en Leo loopt alleen nog een paar etappes verder in de hoop dat Henny weer kan aanhaken. Na het doktersbezoek besluiten wij om DIREKT te stoppen, omdat de arts 5 dagen totale rust voor de voet voorschrijft en daarna mag ze het weer voorzichtig proberen. Dat laatste is geen optie, omdat je elke dag minstens 20 km moet wandelen om de volgende etappe-plaats te bereiken. Samen met Dien en Piet bespreken wij wat en hoe we verder gaan. We gaan nu Henny vertroetelen en daarna een gewone welverdiende vakantie houden.
Wij hebben vanaf dag 1 genoten van alles wat we gezien en meegemaakt hebben en zijn echt van plan volgend voorjaar onze wandeling naar Santiago af te ronden. We zijn immers al over de helft en moeten nog maar 1375 km van de 2850 km lopen.
Wij bedanken alle mensen die een reaktie op onze weblog hebben geplaatst en hopen de draad straks in 2012 weer vol goede moed op te pakken. Ook bedanken wij Dien en Piet, die ons vanaf begin augustus zo goed met raad en daad hebben bijgestaan en voor een fantastische verzorging hebben gezorgd. Het is wat ons betreft de wens om het volgend jaar met z'n vieren af te maken.
In Noirétable nemen we een paar extra rustdagen, om de pijnlijke voet van Henny wat rust te gunnen. We bezoeken een aardige dokter, die haar adviseert om ook een foto van haar voet te laten maken. Deze aardige dokter spreekt geen Engels, maar de vrouw van het plaatselijke VVV-kantoor spreekt goed Engels. Na het consult bij de dokter wordt om 16.00 uur die middag het consult in het VVV-kantoor voortgezet en wordt het verhaal van de dokter via de vrouw van het VVV-kantoor in het Engels doorgegeven. Ook wordt meteen een afspraak bij de afd. radiologie geregeld. De volgende ochtend vroeg op pad voor de foto en na 2 uur wachten blijkt dat er niets gebroken is. Wat een opluchting!!
Een van de volgende dagen komen wij langs een klooster(Notre Dame Hermitage), waar wij een stempel krijgen in ons pelgrimspaspoort. Op een vrije dag maken wij een ritje in de omgeving van onze standplaats en komen in een leuk klein dorpje, waar het jaarlijkse petanque-concours wordt gehouden. Erg gezellig. Wie niet aan het spel meedoet zit aan de wijn of achter een bordje met lekkere hapjes.
Op 6 sept. om precies 11.11 uur hebben wij 1000 km gelopen vanaf Woudenberg. Een moment staan wij daarbij stil en maken 2 foto’s.
Vandaag 10 september wandelen wij naar Le-Puy-en-Velay. Na de laatste berg doemt de rots op, waarop de beroemde kapel staat. Op Henny’s afscheidsdag moesten wij in Erwins klas die kapel boetseren. Bijzonder om er nu zo dichtbij te zijn. In de kathedraal halen wij ook nog een mooi stempel in ons pelgrimspaspoort.
Hiermee sluiten wij een belangrijk deel van onze tocht af en beginnen nu aan een nieuw gedeelte, die richting de Pyreneëen gaat.
Kamperen in het tentje bevalt ons uitstekend. Wij slapen "buiten"-gewoon goed.
Vanaf nu lopen wij de GR 65 vanaf Puy-en-Velay naar Saint-Jean-Pied-de-Port aan de voet van de Pyreneëen. Deze morgen is bij de aanlooproute naar de GR al duidelijk te zien dat wij niet meer de enige "pelgrims" zijn. De meeste pelgrims beginnen in Le-Puy-en-Velay aan hun avontuur en sprinten ons al snel voorbij. Maar niet voor lang. Zij overschatten zichzelf en wij merken al gauw dat wij meer kilometers in de benen hebben dan al die anderen. Al gauw zitten wij in de "kopgroep". Wij kijken onze ogen uit in dit landschap en de voorzieningen onderweg zijn vele malen beter dan wij tot nog toe hebben gehad. Watertapplaatsten om de camelback (bij) te vullen, toiletten en zelf kleine uitspanninkjes, waar je wat kan eten en drinken. Wij ontmoeten een stel (hij Nederlander en zij Finse) die elkaar vorig jaar hebben leren kennen bij hun wandeling vanaf Roncesvalles (1e etappeplaats in Spanje) naar Santiago. Een aardig eind met hen meegelopen en hen een Bon Camino gewenst! Bij een van onze afdalingen liepen wij achter een groepje pelgrims aan en de laatste man viel met zijn zware rugzak over een omgevallen boom, die over het pad ligt. Leo hielp hem weer op de been en dat is best een zware klus om een liggend persoon met zware rugzak omhoog te hijsen. De dagen daarna wisselende tochten gelopen met behoorlijke beklimmingen en afdalingen. Daarbij moet je denken dat door de regenval de grond is weggespoeld en dat je over stenen omhoog moet klimmen en ook moet dalen. Een heftige klus, waarbij Henny's voet weer ging opspelen. Bij elke stap die zij zet voelt zij pijn in haar rechtervoet. We lopen nog een paar dagen door een prachtige streek van de Aubrac. Een hoogland genaamd "Monts de la Margeride". Wij besluiten om nog een keer een arts te bezoeken. Henny neemt alvast een paar dagen rust en Leo loopt alleen nog een paar etappes verder in de hoop dat Henny weer kan aanhaken. Na het doktersbezoek besluiten wij om DIREKT te stoppen, omdat de arts 5 dagen totale rust voor de voet voorschrijft en daarna mag ze het weer voorzichtig proberen. Dat laatste is geen optie, omdat je elke dag minstens 20 km moet wandelen om de volgende etappe-plaats te bereiken. Samen met Dien en Piet bespreken wij wat en hoe we verder gaan. We gaan nu Henny vertroetelen en daarna een gewone welverdiende vakantie houden.
Wij hebben vanaf dag 1 genoten van alles wat we gezien en meegemaakt hebben en zijn echt van plan volgend voorjaar onze wandeling naar Santiago af te ronden. We zijn immers al over de helft en moeten nog maar 1375 km van de 2850 km lopen.
Wij bedanken alle mensen die een reaktie op onze weblog hebben geplaatst en hopen de draad straks in 2012 weer vol goede moed op te pakken. Ook bedanken wij Dien en Piet, die ons vanaf begin augustus zo goed met raad en daad hebben bijgestaan en voor een fantastische verzorging hebben gezorgd. Het is wat ons betreft de wens om het volgend jaar met z'n vieren af te maken.
-
22 September 2011 - 13:51
André En Ginie:
Hallo Henny en Leo,
Wat jammer dat jullie de tocht moeten onderbreken, maar het is denk ik een wijs besluit, hoe moeilijk dan ook. Jullie kunnen terug kijken op een mooie tijd.
We hopen dat jullie volgend jaar weer verder kunnen en wensen Henny beterschap
hartelijke groet
André en Ginie -
22 September 2011 - 14:04
Sierd Smit:
inspirerend om deze verslagen te lezen, prachtig! -
22 September 2011 - 15:55
Sander, Sandra & Mia:
Hallo daar,
Wat een mooie foto's zeg! Wij vinden het heel knap wat jullie hebben gedaan en zijn heel trots op jullie. Dankjewel Dien en Piet voor de goede zorgen voor Henny en Leo en geniet maar samen fijn van de vakantie!
Groetjes! -
22 September 2011 - 20:11
Pim En Teuna:
Beste Leo en Henny
Jammer, jammer, maar een goed besluit.
Wat hebben jullie al 1000 km. genoten!
De rest volgend jaar. Kunnen jullie nu naar uitkijken!
Geniet maar van een welverdiende vakantie.
We spreken elkaar nog wel.
groetjes
Pim en Teuna
-
23 September 2011 - 08:33
Marry:
Hoi Henny en Leo,
Sneu dat jullie moeten opgeven, maar wat zijn jullie kanjers! We doen het niet na.
Vanmorgen liep ik te mopperen tegen Luuk, slecht geslapen vannacht en gedroomd dat Henny en Leo terug zijn, er was wat, maar ik weet niet wat.
Komt vanavond jullie mail binnen, ik geloofde mijn ogen niet. Raar he.
Lieve mensen geniet van de vakantie, het ga jullie goed.
Marry -
23 September 2011 - 13:37
Martijn:
Wat een mooi dingen hebben jullie gezien maar wat enorm balen dat jullie het nog niet af kunnen maken. Wellicht de juiste en verstandigste keuze maar niet de afloop die jullie van te voren bedacht hadden.
Geniet van jullie vakantie!!
Martijn -
23 September 2011 - 14:48
Luc:
Hoe dan ook, jullie hebben al een fantastische wandeling erop zitten en....... al iets om naar uit te kijken volgend jaar!!!! Tuurlijk wel heel jammer dat je zoveel pijn aan je voet hebt Henny, maar wel ook een rugzak vol herinneringen mee naar Woudenberg!!! Ik hoop dat je voet snel herstelt. Groetjes,
Luc.
PS Brigitta zit hier balend in de teamkamer bij me. Ze heeft gisteravond een uitgebreide reactie geschreven en ziet nu dat deze op een of andere manier niet hier terug te vinden is. Ze doet jullie ook de hartelijke groetjes. -
24 September 2011 - 18:39
Brigitta:
Lieve Henny,
Wat jammer voor je (en voor Leo ook natuurlijk).
Heb ik iets gemist en was er wat gebeurd met je voet of heb je dit aan het intensieve lopen te danken? Wat een verstandige beslissing om te stoppen, want je gezonheid staat toch voorop!!
Hoop dat je nog een beetje kunt genieten van je vakantie en dan volgend jaar maar weer verder.
Dit pakken ze je in ieder geval niet meer af :)
Houd je haaks! Veel liefs Brigitta (2e poging) -
24 September 2011 - 19:16
Tessa:
Hallo Henny en Leo,
Jullie zijn al zo'n flink eind op weg en dan toch moeten jullie (voor nu) de tocht staken... Wat een tegenvaller lijkt me. Hopelijk herstelt de voet van Henny goed en kunnen jullie deel 2 vol goede moed starten. Ben benieuwd hoe snel het lopen weer gaat 'kriebelen'.
Geniet van een onverwachte vakantie. Zorg dat je voet snel herstelt.
Kan niet wachten op nieuwe mooie ervaringen!
Ik hoor het zodra de eerste passen weer gezet zijn!
Groeten, Tessa -
24 September 2011 - 20:28
Paula:
Wat jammer dat jullie het niet redden in een etappe. Maar nu heb je nog wat in het verschiet, moet je maar denken. En jullie hebben al zoveel moois gezien, dat kunnen jullie nu eerst thuis lekker gaan herkauwen.
Ik hoop, dat het weer goed komt met je voet, Henny, rust zal er wel veel goed aan doen denk ik. Vier nog maar even lekker vakantie samen. Ik hoop jullie binnenkort weer te zien.
Groetjes. -
26 September 2011 - 18:29
Milena:
Hallo!
Wat jammer dat jullie moesten stoppen. Ik vind het toch heel knap van jullie en ik hoop dat jullie volgend jaar verder kunnen gaan.
Ik zal het aan de kinderen vertellen. Veel plezier op jullie welverdiende vakantie!
Groetjes, Milena -
26 September 2011 - 18:53
Wim & Janny :
't Is jammer dat jullie onverhoopt moesten stoppen, maar............in onze beleving vinden wij dat jullie na deze enorme inspanning een vakantie nu echt verdiend hebben. Dus neem het er maar lekker van, geniet van elkaar en al het mooie om jullie heen. Nog even een leuke mededeling:
inmiddels is onze zoon Ronald op 18 augustus j.l. getrouwd met zijn Sara.
Bonjour, Wim & Janny -
27 September 2011 - 09:31
Irene En Fons:
Hallo Henny en Leo,
De dikke duizend kilometer wandelen die jullie de afgelopen weken hebben gedaan is al een hele prestatie,
nu lekker van een verdiende vakantie genieten en volgend jaar het laatste stuk. Top hoor!
-
28 September 2011 - 18:23
Lia En Fred Strunk:
Hoi Leo en Henny,
Wat jammer dat je het niet kunt afmaken maar wat goed zeg zoveel km gelopen te hebben. Volgend jaar inderdaad de rest!!! Wij doen het jullie niet na!!!!
Wij zijn net terug van een heerlijke vakantie in Noord Cyprus (2 weken maar liefst) veel gelezen gepuzzelt en gezien in een heerlijk temeratuur van rond 32 graden tot 35 graden maar met zeewindje en een eiland is dat heeeel goed vol te houden.
Nou we zien jullie graag weer terug in het mooie Woudenberg.
groetjes Lia en Fred -
29 September 2011 - 18:45
Aaltje Westen:
Hallo Henny en Leo, jullie hebben een prestatie geleverd!. Jammer van Henny's voet; ik hoop, dat dat niet te ernstig is. Heb jullie met veel interesse gevolgd. Het tweede deel van de reis zal ook nog wel komen. Nog een fijne tijd. Groeten van Alice. -
03 Oktober 2011 - 17:05
Francis Boschker:
Hoi Leo en Henny,
Knap dat jullie al zover zijn gekomen. Zeker als je al last krijgt van zere voet. chapeau
De rest van de kilometers komen in 2012 wel.
Geniet nu lekker van de vakantie en laat de tocht nog eens goed op jullie inwerken.
Gr. Henk en Francis Boschker -
03 Oktober 2011 - 20:52
Chantal Van Doorn:
Hoi Henny,
Wat jammer dat jullie de reis hebben moeten afbreken. Maar een bekend gezegde luidt: het is goed een uiteindelijk doel te hebben, maar het is de reis zelf die er uiteindelijk toe doet..... Zo te lezen zijn jullie een enorme ervaring rijker. Jammer dat (een deel van) je lijf het dan laat afweten, maar goed dat jullie volgend jaar verder willen gaan. Iets moois om naar uit te kijken!
Juf Henny, we zijn en blijven trots op jullie!
Groetjes Silvan, Chantal, Marijn, Lucas en Joris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
