Nu nog even naar Santiago de Compostela

Dag 21: Vandaag is het D-day of eigenlijk R-day van Roncesvalles in Spanje, waar de taxi ons brengt en wij dan direct weer op de fiets kunnen springen richting Pamplona. De taxi is op de afgesproken tijd gekomen. Met z’n drieën worden de 2 fietsen en de Bob keurig neergelegd en kan de reis beginnen. De taxichauffeur is een echte Bask en vertelt honderd uit. Hij vraag wie we zijn en wat ons plan is. Wij vertellen hem dat we vader en zoon zijn en naar Santiago fietsen. Het wordt een erg geanimeerd gesprek. De rit duurt drie kwartier. We laden de fietsen en de Bob weer uit en maken ons klaar voor de rit naar Pamplona of verder. Het is droog weer, wel licht bewolkt, maar het zonnetje schijnt. We vertrekken op een hoogte van 960 meter en Pamplona ligt op 460 mtr en dat is dus afdalen!! Ja, dat dacht je, maar onderweg moeten we toch nog een paar keer wat klimmen. We zien heel veel wandelende pelgrims lopen en een handvol fietsende pelgrims. Na 56 km komen we in Zubiri, waar we onze koffiepauze houden. Het begint weer te regenen en wij vrezen dat het weer een natte dag gaat worden. De koffie smaakt ons prima, zeker met het tortilla-achtige broodje. In hetzelfde etablissement zitten ook een Spaanse vader met zijn zoon, die ook fietsen. Zij nemen een croissant en ….. een glas rode wijn. Als het bijna droog is stappen wij weer op richting Pamplona. Na 20 km rijden we Pamplona in, de stad van de stierenrennen, waarbij vooral jonge mannen voor de stieren uitrennen. Het feest (San Firmin) is in de week na 7 juli. Nu is het 29 mei, dus zijn wij te vroeg voor dit feest. In de stad staat wel een prachtige afbeelding in brons van de stierenrennen. (Een foto staat bij onze wandeling naar Santiago.) Het is vroeg in de middag en we besluiten nog door te fietsen richting Puente la Reina op circa 35 km verderop. We hebben wat problemen om de juiste weg te vinden om de stad uit te komen. Om 17.15 uur zijn we er en op een terras drinken we een pilsje en nemen er een tappasje bij. Voordat we naar de camping gaan nog even een stempel halen bij de VVV. Op de camping zetten we tent op met de opening naar een dorpje op een berg. Leuk als we vanavond in het donker de lichtjes van het dorpje kunnen zien. Tegen 19.00 uur lopen we naar het plaatsje om wat te gaan eten. Pas na 20.00 uur is de keuken open. We wandelen door het dorpje en zijn op de juiste tijd bij het restaurantje voor een heerlijke dubbele hamburger. In onze tent drinken we nog een glaasje wijn en genieten van het uitzicht van het dorpje, waar de lichtjes een mooi decor vormen.
Dag 22: Vroeg uit de veren, want voor 8 uur moeten we het ontbijt bij de refugio van de camping naar binnen hebben gewerkt, alvorens wij de “tent” worden uitgejaagd. Zo voelt het en zo is het ook. De boel moet schoongemaakt worden voor de pelgrims die vanavond hier willen slapen. Om 9 uur rijden we richting Estella. Even voorbij Estella komen we langs Monasterio de Irache, een voormalig klooster. Maar leuker is de ernaast gelegen Bodega Irache, waar de pelgrims koel helder drinkwater kunnen tappen, maar ook een heerlijke rode wijn. Eén van onze bidons vullen we met deze heerlijke wijn, om die vanavond voor het slapen gaan op te drinken. Nu fietsen we naar Los Arcos, waar het net gaat regenen en gaan schuilen onder de arcaden van de kerk. Daar nog wat stokbrood gegeten en een groepje fietsende Taiwanezen ontmoet. Aardige lui, die we de komende dagen blijven ontmoeten. Ook fiets er een Canadees echtpaar in onze nabijheid. Dan weer voor ons dan weer achter ons. Er volgen richting Logroño nog aardig wat klimmetjes. In Logroño kopen we verse stokbroden en camembert en eten meteen 2 stokbroden op. Dat hebben we nodig. Over 15 km ligt in Navarrette onze volgende camping. We treffen het, want naast ons plekje staat een groot overdekt terras met zitbanken. Kunnen we onze natte kleding wat drogen. Ook kunnen we prima onze spaghetti-maaltijd klaarmaken en met een dak boven ons hoofd opeten. De wijn van Bodega Irache voor het slapen gaan opgedronken.
Dag 23: Wekker op half 8 gezet. Om 9 uur bij de receptie van de camping 2 stokbroden gehaald. Sanders fiets heeft een service-beurt nodig, want zijn versnelling maakt wat rare geluiden. Ook dat kan overdekt gebeuren. De klus is snel geklaard en na een proefritje blijkt het weer oké. Om 11 uur vertrokken met een bewolkte lucht. In het centrum van Najera de oude (stieren-) arena bekeken, die nu als camping in gebruik is. Het is zaterdag en dan is er meestal weinig vrachtverkeer langs de grotere N-wegen. We besluiten langs de N120 van Najera naar Sto Domingo de la Calzada te rijden. Een afstand van 35 km. Voorwaar geen gemakkelijke route. Hier rijden weinig vrachtauto’s, maar de personenauto’s scheuren ons voorbij. De felle tegenwind en de gestage klimmetjes zetten ons wel aan het werk. In Sto Domingo willen we overnachten in een refugio of iets anders, want een camping is er niet. Eerst rijden we wat rond om ons te oriënteren. Aan het begin van het plaatsje hebben we een hotel van de Cisterciënzer zusters gezien. Even informeren! Een alleszins redelijke prijs: zo’n Euro 45,00 per kamer. Onze fietsen kunnen in de afgesloten tuin worden gestald. Nadat we geïnstalleerd en gedoucht zijn gaan we kijken of we iets kunnen eten en drinken. Er is niet veel keus en wordt het een heerlijke pizza.
’s-Avonds weer naar het plaatsje voor de avondmaaltijd. Ook nu is de keuze zeer beperkt en eten we een echte hamburger met patat. Het wordt donker, de kerktoren van Sto Domingo de la Calzada wordt verlicht door grote schijnwerpers. Binnenin deze kathedraal bevind zich een nis met daarin 2 kippen ter herinnering aan de meest bekende wonder dat toegeschreven wordt aan de heilige van La Calzada.
Het gaat zo (voor de lezer van de blog):
Een pelgrimsgezin uit Keulen overnachtte in herberg van Santo Domingo. De meid vond de zoon wel leuk maar werd boos, omdat ze geen aandacht van hem kreeg. Ze verstopte een zilveren beker in zijn knapzak en verraadde hem. De jongen werd gevangen genomen, veroordeeld en opgehangen. De diepbedroefde ouders vervolgden hun weg naar Santiago. Toen ze terug kwamen vonden ze hun zoon levend terug, terwijl hij aan een touw hing: de heilige had zijn voeten vastgehouden. Zij renden naar de schout van de stad om het hem te vertellen, maar die wilde hen niet geloven. “Jullie zoon is net zo levend als de kip die ik zit te eten” zei hij. Meteen kwam de kip tot leven en zong: Santo Domingo de la Calzada is de stad, waar de kip kakelde die je net gebraden had.
Dag 24: zondag 1 juni. Na een heerlijk ontbijt bij de Cisterciënzer zusters vertrokken we om 10 uur. De eerste 30 km hebben we langs de N120 gereden, om lekker op te schieten. In Belorado pakten we de route van ons boekje weer op. Dat betekende via de binnenwegen. Over een afstand van 5 km moesten we 220 mtr klimmen in een mistige omgeving en laaghangende bewolking met daarna een mooie snelle afdaling. Volgens de beschrijving in ons boekje de mooiste omgeving van de hele tocht. In een wegrestaurant 2 heerlijk belegde broodjes gegeten en een kop koffie gedronken. Vandaar richting Burgos. Bij de militaire basis de N120 weer genomen om een klim van 14% te ontwijken. Om 16 uur op de camping in Burgos gearriveerd na 86 km gefietst te hebben in 6 uur. Eerst een biertje gedronken op terras van de camping en daarna ons tentje opgezet. Gedoucht en onze was naar de wasvrouw van de camping gebracht. Na 1½ uur werd de was gedroogd en wel opgehaald.
Dag 25: maandag onze rustdag. Uitgeslapen en rustig ontbeten. Om 13 uur op fiets richting stad gereden, stad bekeken, terrasje gepakt en patatje gegeten en boodschappen gedaan. Ook stempel in pelgrims-paspoort gehaald bij de kathedraal. ’s-Avonds zelf een biefstuk gebakken met brood. Nog wat gesprekken gevoerd met Nederlanders die met het ACSI-tarief goedkoop een nachtje op de Burgos camping overnachtten. Sander ontmoette een jongeman, Clint uit Australië die met zijn eigen fiets naar Lissabon is gevlogen en nu een paar maanden door Europa ging trekken. Een aardige knul. Om 11 uur naar bed.
Dag 26: Om 8 uur uit bed. Spullen opgeruimd en vertrokken met goed zonnig weer naar …(wij hadden niet een vast doel vandaag). Na ruim 1 uur fietsen om Burgos te verlaten kwamen wij na langs een snelweg te hebben gereden, weer in Burgos uit op de plek waar wij Burgos hadden verlaten. Dat is echt balen!! Heb aan Sander voorgesteld dat wij op zoek zouden gaan naar de gele pijlen van de wandelaars en dat moest bij het Universiteitsterrein zijn. Dat is goed gelukt en al gauw waren we de stad uit. Wel reden we over het wandelpad met losliggende steentjes (kiezelstenen) en dat is niet echt prettig. In Tardajos wist ik nog waar de bakker zat, dus bij de panaderia een paar stokbroden gehaald. Bij een oase-achtige picknickplaats onze stokbroden opgegeten. Na een paar steile enge afdalingen op de grintwegen toch maar weer onze route opgezocht en gevonden. Bij Hontanas op mooie geasfalteerde weg in een lekker tempo doorgereden. Drie kilometer voor Castrojeriz reden we onder de boog van de ruïne van San Antón door; een voormalige abdij uit de periode 12e – 14e eeuw. (Zie foto's)
In Castrojeriz hebben we onze bidons gevuld met puur helder bronwater. Broodje opgepeuzeld en weer verder gereden .(Ultreïa = als maar verder)
De wegen worden wat vlakker en eentoniger. We fietsen richting Itero del Castillo en komen over de middeleeuwse brug van 12 bogen over de Rio Pisuerga. Het verkeer over deze brug wordt in de 21e eeuws met verkeerslichten geregeld. Ook hier komen we onze Taiwanese fietsers weer tegen. Wij fietsen verder richting Boadilla del Camino, waar een gerestaureerde gerechtszuil staat. Daar werd in vroegere tijden rechtgesproken en mensen tot een (gevangenis-) straf veroordeeld. We hebben dorst en willen iets drinken, maar het enige cafeetje in dit plaatsje is gesloten. Gelukkig is in de refugio wel iets te drinken. Na een verfrissende cola en een magnum-ijsje stappen we weer op voor de eind-etappe van vandaag, die eentonig is. Lange wegen zonder bijzonderheden of mooie vergezichten.
Enige uitzondering is de sluis in het Canal de Castillo net voor Frómista
(zie foto). Om 19 uur komen we na 106 km in Carrión de los Condes aan en rijden direct naar de camping. Tent opgezet, gedoucht en in dorpje op terrasje lekker gegeten. Om 11 uur lagen we in onze slaapzak in ons tentje.
Dag 27: Het beloofd een mooie dag te worden. Het zonnetje schijnt al als we wakker worden. We breken ons tentje af en gaan in Carrión eerst de dagelijkse boodschappen doen. Op terrasje nog een café Americano gedronken. Vandaag willen we naar León fietsen en op de camping daar overnachten. Een afstand van ongeveer 110 km. Het traject is vrij vlak en gaat langs korenvelden. Na 38 km bereiken we Sahagun. Ook daar is het komende weekend een stierenvechtersfeestje. Ik zie namelijk de afrastering voor het stierenrennen staan. In Sahagun gaan we op een terrasje zitten en bestellen een bord spaghetti. Dat smaakt bijzonder goed. Ook schuiven op het terras Nederlandse fietsers aan, die van Fital fietsorganisatie naar Santiago fietsen met ondersteuning. Dat wil zeggen dat de bagage in de bus wordt vervoerd naar de hotels, waar zij slapen. Als we Sahagun uitrijden komen we over de Puente de Canto, een pelgrimsbrug uit de middeleeuwen, die over de Rio Cea ligt. Kort na de brug ligt de camping van Sahagun, genaamd Pedro Ponce, genoemd naar de monnik die onderwijs ontwikkelde voor doofstommen. We rijden verder langs een eentonige weg, waar ook de wandelaars lopen. De enige schaduw komt van een lange rij nog jonge platanen bomen. In El Burgo Ranero komen we langs de dorpskerk, waarop 4 nesten van ooievaarspaartjes hun kroost groot brengen. De jonge ooievaars hebben zwarte snavels. De ouders met de rood/oranje snavels zijn kennelijk eten aan het zoeken, want zij zijn niet op de nesten te zien. In Reliegos zouden we kunnen kamperen, maar bij navraag in het plaatselijke café blijkt dat er geen camping is. In dit dorpje staan ondergrondse woningen. Apart hoor.
We rijden verder naar Mansilla de las Mulas, een leuk dorpje, maar nu doodstil, want er zijn nog geen wandelende pelgrims te bekennen. Nu nog 25 km naar León-Centrum. We komen nu niet langs de camping van León, dus moeten we een refugio of iets anders vinden voor de nacht.
In León aangekomen ploffen we neer op een terras in het centrum. Het biertje smaakt heel goed. We kijken uit op een gebouw dat in 1894 is gebouwd in licht graniet, een schepping van de welbekende architect Antoni Gaudi. Voor het gebouw speelt een muziekgezelschap mooie volksmuziek. Even later komen er vrouwen in allerlei mooie soorten klederdrachten aanlopen, die op de muziek gaan dansen. Een mooi schouwspel. De tijd loopt door en we moeten nog een onderkomen voor de nacht zoeken. Ook op dit terras zijn Nederlanders van de Fital-fietsclub aangeschoven. We maken een praatje met hen en vragen waar zij vannacht slapen. In Hotel Luna een 4-sterren hotel, hier vlakbij. Sander gaat kijken of er nog een kamer is. En met een pelgrimskorting kunnen we voor slechts Euro 50,00 daar overnachten. De fietsen worden keurig in de foyer achter slot en grendel opgeborgen.
Later op de avond nog pizza gegeten en bij een winkeltje een fles Pelgrimswijn gekocht.
Dag 28: Eerst in León ontbeten in keurige broodjeszaak en daarna een stempel voor pelgrim-paspoort gehaald. Terug naar het hotel om onze spullen te halen. Hierdoor niet al te vroeg vertrokken, maar ons plan was om vandaag niet te lang op de pedalen te staan. Het weer is goed, zonnetje en een heerlijke temperatuur. Kort voor ons einddoel een 10-tal kilometers over een grindpad gereden. Dat is oppassen in verband met de kuilen en de grotere stenen die er liggen. Want we willen geen lekke banden meer hebben. Na 41 kilometer komen we in Hospital de Orbigo, een plaats met een bijzonder lange van oorsprong Romeinse brug met 18 stenen bogen. In een hostal bij de brug eerst onze dorst gelest. Daar een Nederlander gesproken die ook naar Santiago fietst, maar tegelijkertijd loopt zijn vrouw ook die richting op. Hij rijdt veel meer kilometers dan de gewone fietsende pelgrim, omdat hij op zijn vrouw moet wachten in de plaats die ze hebben afgesproken om te overnachten. Daarna naar de camping en tent opgezet en wat gegeten. Toen wat gewandeld in en door Hospital de Orbigo, maar het is erg rustig. De wandelende pelgrims zijn er nog niet. Ook hier is men druk aan het werk voor het ridderfeest dat het komende weekend plaatsvindt. Ook dit feest gaat onze neus voorbij.
Dag 29: Vroeg opgestaan en stokbroden, kaas en drinkyoghurt gekocht. Op een bankje voor de kerk in het zonnetje ontbeten. Einddoel voor deze dag is Sarria. De 1e grote plaats die we tegenkomen is Astorga. Eerst moeten we over een bijzonder bouwwerkje over een oude spoorlijn alvorens na een erg steile klim in het centrum van Astorga te komen.
Het lukt Sander met zijn fiets deze steile klim te bedwingen. Ik moet afstappen omdat ik verkeerd schakel en de klim toch te steil is. Dus lopen naar boven. Het is een leuk stadje met smalle straatjes. Wij hebben ook geprobeerd bij de Kathedraal een stempel te krijgen. Helaas ook hier was de deur gesloten. Astorga heeft ook een gebouw van Gaudi dat in vroeger tijden diende als bisschoppelijk paleis. Nu is daarin een museum gevestigd over de pelgrimswegen die hier samen komen. Na Astorga wordt de weg smaller en voert richting Foncebadón, waar we buiten op het terras koffie drinken. We stappen weer op de fiets om na een paar kilometer bij het welbekende Cruz de Ferro(IJzeren kruis) te komen. Dit ligt op een hoogte van 1500 meter. De klim er naar toe is pittig(7-10%). Bij het kruis liggen allerlei voorwerpen/herinneringen. Symbolisch leggen pelgrims een deel van hun "last" af door het werpen van een steen op de grote hoop aan de voet van het kruis. De hedendaagse pelgrims leggen er steentjes met namen van dierbaren, foto’s van geliefden, die ziek zijn en misschien niet meer beter kunnen worden. Ook hangen er rozenkransen en zelfs kleine fotoalbums. Heel indrukwekkend! Hierna moeten we even afdalen om daarna nog even te klimmen tot 1504 meter. Het weer wordt slechter en in de regen dalen we af naar Molinaseca dat op 590 meter ligt. Deze afdaling heeft een lengte van 19 kilometer en gaat via een leuk dorpje, El Acebo genaamd. In Molinaseca gaan we eerst wat drinken om ons op te warmen na de koude natte afdaling. In deze plaats is geen camping, dus gaan we op zoek naar een andere slaapplaats. Het wordt een albergue net buiten het centrum. We slapen met 12 man in een kamer met stapelbedden voor een zacht prijsje van Euro 7,00 per persoon. Nadat we ons hebben opgefrist gaan we uiteten. In hetzelfde restaurant van vanmiddag bestellen we een overheerlijke spaghetti bestrooid met geraspte kaas. Terug naar de albergue en om 22.00 uur ligt iedereen in zijn slaapzak.
Dag 30: Om 7.45 uur uit de albergue vertrokken voor een lange en zware tocht. Eerst nog even 3 stokbroden, pain au chocola gekocht en als beleg een brie-kaasje. Na 4 kilometer waren we al in Ponferrada, een redelijk grote stad met een indrukwekkende Tempeliersburcht. Er was nog geen bedrijvigheid in de stad dus zijn we snel doorgereden naar Cacabelos, waar we hebben ontbeten in een klein plantsoen. In het centrum van Villafranca del Bierzo koffie gedronken en even genoten van het zonnetje. Vanaf Villafranca dat op 510 meter hoogte ligt moesten we 40 kilometer fietsen naar O Cebreiro dat op 1300 meter hoogte ligt. Na 20 km betrok de lucht en het zonnetje verdween achter de wolken. Het werd toch een beklimming met regen en veel tegenwind. Onderweg naar O Cebreiro kwamen we 2 vrolijke Italiaanse dames op de fiets tegen. In het kerkje van O Cebreiro bij de pastoor een stempel in ons pelgrimspaspoort laten zetten. Henny gebeld en gezegd dat ze even de computer moest aanzetten met de webcam van O Cebreiro. En inderdaad ze heeft ons gezien. Daarna gingen we nog even naar Alto de Poio dat op 1335 meter ligt. In de albergue op de top een cola gedronken. Daar zat een Nederlands echtpaar dat wandelend naar Santiago ging. Even gezellig met hen gepraat. Toen we vertrokken richting Sarria kwamen de Italiaanse dames net aanrijden om ook even in de albergue/cafe uit te rusten. In 36 kilometer moesten we afdalen naar 440 meter met veel haarspeltbochten. Het ging best hard bergafwaarts, maar we deden het rustig aan. Onderweg nog even geschuild in een pand in aanbouw, waar toevallig ook een Nederlands echtpaar ging schuilen. Zij waren in april vertrokken en moesten net als wij op zaterdag 14 juni met het vliegtuig naar Schiphol. Toen de regenbui overgetrokken was zeiden wij tegen elkaar dat wij elkaar op het vliegveld van Santiago ongetwijfeld weer zouden zien. Na 112 km kwamen wij op de camping in Sarria. Hier hebben we onze 3e rustdag gepland. In het restaurant van de camping eerst een bordje patat met knoflooksaus en een biertje bestelt. Het was er een drukte van jewelste, want er waren een 2-tal familiefeestjes, waarbij de vader van het ene gezelschap tegen hun zoontjes voetbalden. Een leuk schouwspel om te zien hoe de vaders zich uitsloofden tegen de behendige jongetjes. Die wonnen de wedstrijd met 5-1. Daarna hebben we ons geïnstalleerd en later op de avond in het restaurant nog een bord spaghetti gegeten. Om 11 uur gaan slapen.
Dag 31: Rustdag. Om 10.30 uur opgestaan. Op deze dag wordt oma 90 jaar en dat gaan we op gepaste manier vieren. ’s Middags in een etablissement in Sarria een broodje met beenham gegeten. Stadje verder doorgefietst en naar een restaurantje gezocht voor het avondeten. We hebben een heerlijke salade met lasagne gegeten en toe een frisse Griekse yoghurt.
Dag 32: Lekker lang geslapen en rond 12 uur vertrokken richting Porto Marin en daarna naar Pallas de Rei. Het is een zware dag geweest met onder andere een klim over 12 km met een stijgingspercentage van 7%.
’t Lijkt niks, maar het schiet niet op. In Portomarin even een koffiepauze gehouden en Henny weer even gebeld, want ook hier kon zij ons op de webcam zien. Bij aankomst in Pallas de Rei in kerkje 2 stempels gekregen in het pelgrimspaspoort. Naast de kerk staat een gloednieuwe albergue, waar we terecht voor de nacht. Onze fietsen werden in de afgesloten kelderruimte gestald. Spullen naar de slaapkamer gebracht, gedoucht en plaatsje even verkend en wat op een terrasje gedronken. Een schaaltje met heerlijke groene olijven werd neergezet en hebben we opgegeten. Daarna weer even naar de albergue en 's-avond een restaurant opgezocht en gevonden, waar we een salade met rundvlees en frites hebben gegeten. ’t Was echt heerlijk. Om 21.30 uur in bed gekropen.
Dag 33: Om 7.45 uur wakker geworden. Spullen gepakt en in de albergue een goed ontbijt genuttigd. Om 8.45 uur zaten we op de fiets voor onze laatste fietsdag naar Santiago. We reden in en door een prachtig landschap, maar weer met vele klimmetjes variërend van 7 tot 10%.
In het 1e plaatsje, Melide een drinkpauze gehouden. In het kerkje een stempel gehaald. Daarna richting Arzúa. Op het mooie dorpsplein een stokbroodje gegeten en bij het café een kop koffie gedronken. Ook hier in het kerkje een stempel gehaald. Na 42 km door de binnenlanden met mooie bloemen en planten langs de bermen van de wegen, bereikten we om 4 uur Santiago.
Het was er erg druk en besloten de camping op te zoeken. De camping ligt op een heuvel met uitzicht op een deel van Santiago. Tent opgezet en in de Carrefour inkopen gedaan en in het inpandige restaurantje pizza gegeten. Later op de avond nog een bordje spaghetti met mixte salade gegeten. Voor het slapen gaan een wijntje gedronken om te vieren dat we het hebben gehaald en dat zonder blutsen/schrammen, maar wel met 15 lekke banden en een gebroken ketting.
Dag 34: Ontbeten bij Mac Donald en naar busstation gelopen om te informeren voor een busreis naar Finistera (het einde van de wereld). Buskaartjes kun je kopen op de dag van vertrek, dus morgenochtend een kaartjes kopen.
Weer op de fiets naar de stad en naar het Compostella-bureau, waar een lange rij stond om hun compostella op te halen. Doorgereden naar Hotel Mexico en kamer besproken voor de laatste nacht in Santiago. In de garage onder het hotel kunnen we dan de fietsen en de Bob achterlaten, die door Soetens weer bij ons thuis worden bezorgd. Broodje op terras gegeten. Naar de kathedraal gefietst en binnen rond gekeken. Op de camping ging Sander nog even zwemmen en deed ik het laatste wasje. Verder nog een paar boodschappen gedaan en geluierd, want het was vandaag erg aangenaam weer.
Dag 35: Met de bus naar Finistera gegaan. Het laatste stuk naar de “kaap” gelopen in de brandende zon. Even rond gekeken en weer terug naar een restaurantje bij het haventje. De bus heeft ons weer keurig in Santiago teruggebracht. Verder geen bijzondere dingen gedaan.
Dag 36: Onze laatste dag op de camping. Toch nog even proberen om een compostella te bemachtigen. Na 1 uurtje wachten hadden we het document in ons bezit. Daarna alles keurig ingepakt voor de terugreis. Naar het hotel gereden. Ingecheckt en de overige bagage naar de kamer gebracht. Daarna de omgeving van het hotel verkend en gezocht waar we vanavond kunnen eten. We kwamen op een mooi groot plein met terrassen. Op de televisie zou de wedstrijd Spanje-Nederland worden uitgezonden, maar de terrassen waren goed bezet. Bij één van de cafeetje installeerden wij ons met een colaatje en een biertje. De schrik was groot dat wij met 1 – 0 achter kwamen door een “stafschop”. Met recht een straf. Iedereen op het plein en in het cafeetje uitbundig en enthousiast. Daarna het juweeltje van Robin van Persie 1 – 1. Na de rust werd het enthousiaste publiek op het plein en het personeel in het cafeetje snel rustiger, nadat de Nederlandse ploeg de Spanjaarden met een 1- 5 nederlaag naar huis stuurden. Het was tijd om naar het hotel te gaan, want morgen is de thuisreis.
Dag 37: Lekker uitgeslapen en in cafeetje op de hoek bij de bushalte naar het vliegveld een ontbijtje genomen. Na een halfuurtje rijden kwamen we op het vliegveld aan. We konden meteen inchecken en onze ruimbagage afgeven. Hebben nog even in de tax-free-winkeltjes gekeken. Niets van onze gading. Sander heeft wat leuke dingen voor Mia gekocht. Het vliegtuig zou om 13.40 uur vertrekken, maar omdat het op Schiphol druk was, mocht het vliegtuig pas een half uurtje later vertrekken. Het Nederlandse echtpaar, waar we mee we hebben staan schuilen op dag 30 kwamen voor ons zitten en daar hebben we nog even meegesproken. De vlucht verliep voorspoedig en we hebben allebei nog een uiltje geknapt. Na de landing op Schiphol liepen we naar de bagageband voor onze tassen, die verrassend snel op de band lagen. Daarna langs douane en in de hal nog een heerlijk belegd broodje gegeten. Kaartje voor de trein gekocht en met de trein naar huis. Sander stapte in Utrecht uit en ik moest overstappen. Om 17.30 uur stopte de trein in Maarn, waar Henny me ophaalde en zij verraste mij met een mooi boeket bloemen.
Resumé: Een mooie en leuke ervaring om het nu op de fiets te doen. Fietsend moet je veel meer opletten op het overige verkeer, de gesteldheid van de weg, waardoor je minder kunt genieten van de omgeving waarin je fietst.
Al met al is het ons zeker niet tegengevallen, maar er waren pittige trajecten/dagen bij qua weersomstandigheden en de stijgingspercentages.

Route-en fietsschema Woudenberg - Santiago de Compostela.(Galicia)

Datum Etappeplaats Overnachting Gefietst.
9 mei Vessem Herberg 125 km
10 mei Tienen B & B 104 km
11 mei Givet Hotel 92 km
12 mei Signy-l’ Abbaye Camping/tent 102 km
13 mei Val-de-Vesle Camping/tent 122 km
14 mei Dosnon B & B 83 km
15 mei Evry-le-Châtel Camping/tent 76 km
16 mei Vézelay Camping/tent 113 km
17 mei Nevers Camping/tent 101 km
18 mei Châteaumeillant Camping/tent 123 km
19 mei La Souterraine Camping/tent 104 km
20 mei St. Leonard-de-Noblat Camping/tent 86 km
21 mei Condat-s-Ganaveix B & B 58 km
22 mei Martel Camping/tent 89 km
23 mei Cahors Camping/tent 95 km
24 mei Rustdag Cahors Camping/tent 16 km
25 mei Lectoure Gite de Pélerin 122 km
26 mei Marciac Camping/caravan 91 km
27 mei Lasseube Camping/tent 89 km
28 mei St. Jean-Pied-de-Port B & B 87 km
29 mei Puente la Reina Camping/tent 95 km
30 mei Navarrete Camping/tent 87 km
31 mei Sto. Domingo de la C. Hostal 48 km
1 juni Burgos Camping/tent 86 km
2 juni Rustdag Burgos Camping/tent 20 km
3 juni Carrión de los Condes Camping/tent 106 km
4 juni León Hotel 112 km
5 juni Hospital de Orbigo Camping/tent 41 km
6 juni Molinaseca Albergue/Refugio 72 km
7 juni Sarria Camping/tent 112 km
8 juni Rustdag Sarria Camping/tent 8 km
9 juni Pallas de Rei Albergue/Refugio 56 km
10 juni Santiago de C. Camping/tent 84 km
11 juni Vakantie-dag Camping/tent ---
12 juni Naar Finistera Camping/tent ---
13 juni Vakantie-dag Hotel 16 km
14 juni Vakantie-dag Eigen bed -----------
Totaal gefietst 2833 km
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
oooooooooooooooooooooooo